παρακληρώ

-όω, Α

(ιδίως ως δικανικός όρος) συγκροτώ με κλήρο («δικαστήρια εἰς ἕνα καὶ διακοσίους παρακληρῶσαι», επιγρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + κληρῶ «μοιράζω με κλήρο»].